Unexplained Things

Τι λεγεται για την Μορα

η λέξη μόρα είναι σλαβική και σημαίνει ερωμένη, πολύ πιστεύουν ότι η καταγωγή της είναι ελληνική και προέρχεται από την "Μορμώ" το θηλυκό μυθολογικό τέρας με το οποίο φόβιζαν τα παιδία οι αρχαίοι. Ούτος ή άλλως η Μόρα είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενούς μύθους του οποίου η ιστορία χάνεται στο βάθος των αιώνων. Παρόλα αυτά αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν πως η Μόρα δεν είναι μύθος παρά μια ζωντανή πραγματικότητα...


Μπαίνοντας στο θέμα, τι είναι τελικά η Μόρα (ή Μορούζι);
Η Μόρα είναι ένα ανεξάρτητο πνεύμα. Σύμφωνα με τις περιγραφές είναι μία γυναίκα μαυροφορεμένη, η οποία εμφανίζεται στον ύπνο κάποιου συνήθως όταν κοιμάται ανάσκελα, του κρατάει τα χέρια και προσπαθεί να του πάρει την ανάσα.

Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι και ο πόνος στο στήθος σου όπου κάθεται, σου κόβει την ανάσα σε σημείο που αισθάνεσαι ότι αργοπεθαίνεις και όντως αργοπεθαίνεις, εκτός αν την νικήσεις. Αν την γλιτώσεις, για τις επόμενες περίπου 3 μέρες εξακολουθείς να αισθάνεσαι έναν αρκετά ενοχλητικό οξύ πόνο στο στήθος και δεν μπορείς να πάρεις βαθιά ανάσα. Από τα λεγόμενα ανθρώπων που έχουν σπάσει τα πλευρά τους, υποθέτω ότι το συναίσθημα είναι παρόμοιο.

Εμφανίζεται με πολλές μορφές η πιο συνηθισμένη είναι αυτή της άσχημης γριάς, αλλά πολύ είναι αυτοί που την έχουν δει σαν όμορφη κοπέλα ή ακόμα και με την μορφή φωτεινής σφαίρας ή μικροσκοπικού νάνου κ.α.

Η Μόρα φοράει ένα μαύρο σκουφάκι, ο μύθος λεει πως όποιος καταφέρει να της το πάρει θα έχει τρεις ευχές (κάτι παρόμοιο με τον μύθο των Νεράιδων), στην περίπτωση που η Μόρα καταφέρει να του το ξαναπάρει πίσω τότε αυτός πεθαίνει. Από όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα μόνο ένας είχε καταφέρει να της πάρει το σκουφάκι, η ευχή του ήταν, η Μόρα να γίνει πραγματική γυναίκα. Έτσι κι έγινε, αυτός παντρεύτηκε αυτή την γυναίκα και έκανε παιδία μαζί της. Φρόντισε να κρύψει το σκουφάκι κάπου πολύ καλά. Ώσπου μια μέρα η Μόρα ξαναβρίσκει το σκουφάκι της και μετά εξαφανίστηκε πάλι.

Λίγα λόγια για τον μύθο. Μία εκδοχή είναι ότι η Μόρα είναι η Λίλιθ (Lilith) η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, ή μια από της τρεις κόρες της. Όπως αναφέρουν τα γνωστικά κείμενα και τα απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης η Λίλιθ αποχώρισε από τον Παράδεισο για δύο πιθανούς λόγους:

1- Ήταν εκείνη που μύησε τον Αδάμ (μετά από προτροπή του Σατανά) στην απόλαυση του σεξ. Ήταν δηλαδή εκείνη που του δίδαξε ότι το σεξ δεν είναι μόνο για αναπαραγωγή αλλά και για ευχαρίστηση και αυτό εξόργισε τον Θεό και την εξόρισε. 2- Ο Αδάμ προσπάθησε να βιάσει την Λίλιθ, κι εκείνη τρομαγμένη έφυγε από τονΠαράδεισο.

Ο Αδάμ, λυπήθηκε για την φυγή της Λίλιθ και ζήτησε από τον Θεό να του τηνφέρει πίσω. Εκείνος έστειλε τους 3 αγγέλους να την βρούν και να την φέρουν πίσω, όπου την βρήκαν κάπου στην Μεσοποταμία. Την παρακάλεσαν επανειλημμένα να επιστρέψει αλλά εκείνη αρνήθηκε. Τους είπε επίσης ότι για τους αιώνες των αιώνων, θα επισκέπτεται τα μικρά παιδιά στον ύπνο τους και θα τα πνίγει, για να εκδικηθεί. Οργισμένοι οι άγγελοι, την απείλησαν ότι θα ξεσηκώσουν την θάλασσα να την πνίξουν. Η Λίλιθ άρχισε να κλαίει και να τους παρακαλάει να την λυπηθούν. Όντως οι άγγελοι υπέκυψαν στα παρακάλια της και εκείνη για «ανταμοιβή» ορκίστηκε ότι δεν θα πειράζει τα παιδιά που θα έχουν τα ονόματα των 3 αυτών αγγέλων γραμμένα πάνω στην κούνια τους (εξ' ου και το χαρτί/περγαμηνή).

Τώρα, γιατί την άφησαν να φύγει παρόλο που δεν πήρε τον λόγο της πίσω (ότι δηλαδή θα εκδικηθεί), είναι ένα ερώτημα χωρίς απάντηση. Αλλά η Βίβλος βρίθει από τέτοια ερωτήματα έτσι κι αλλιώς. Για να ολοκληρώσω την ιστορία, στην συνέχεια λέγεται ότι ο Σατανάς την έκανε γυναίκα του και αρχόντισσα όλων των σκοτεινών υπάρξεων. Λέγεται επίσης ότι η Λίλιθ είναι και το πρώτο Βαμπίρ. Από τότε στοιχειώνει τα όνειρα των ανδρών και κάνει έρωτα μαζί τους, επιτίθεται στις έγκυες γυναίκες και τελικά τις σκοτώνει. Σύμφωνα με τα κείμενα εμφανίζεται και αυτή μαυροφορεμένη.

Μία πιο ορθολογική εξήγηση είναι πως η Μώρα είναι "ψυχικός βρικόλακας" δηλαδή μια σκεπτομορφή που δημιουργεί κάποιος και την στέλνει στον ύπνό κάποιου άλλου. Μία μορφή ενέργειας που προσπαθεί να πάρει την ενέργεια του θύματος (ή το αίμα του όπως γνωρίζουμε στις γνωστές ιστορίες με του βρικόλακες) και τελικά το θύμα πεθαίνει. Μία μορφή Voodoo ή κάτι τέτοιο.

Το να προστατευτεί κάποιος από την Μόρα είναι πολύ δύσκολο. Για προστασία υπάρχουν πολλά ξόρκια, αλλά λέγεται ότι το πιο αποτελεσματικό είναι να γράψεις σε ένα χαρτί τα ονόματα των τριών αγγέλων που έστειλε ο Θεός να την καταδιώξουν (την Λίλιθ) όταν έφυγε από τον Παράδεισο, ο Σανβί, ο Σανσαβί και ο Σαμενγκελάφ. Τα ονόματά τους γράφονται κατά προτίμηση σε ενοχιανή ή αγγελικανή γραφή, με καθαγιασμένη πένα σε παρθένα περγαμηνή. Την περγαμηνή την βάζεις πάνω από το κρεβάτι. Υπάρχει και μία προσευχή που σε προστατεύει. Η προσευχή αυτή δεν έχει γραφτεί σε κανένα βιβλίο και η διάδοσή της γίνετε από στόμα σε στόμα εδώ και πολλούς αιώνες. Η προσευχή είναι η εξής:

Μόρα - Μόρα κακαβού μέτρα τα'στρα του'ρανού, την φακή του κιλού, τα βότσαλα της θαλάσσης και τις πέτρες της γης και μετά έλα σε'μένα

Tην προσευχή αυτή την λες τρεις φορές όταν πέσεις για ύπνο και ως που να τα μετρήσει όλα αυτά η Μόρα, εσύ έχεις ξυπνήσει.

Πάντως, άπαξ και σε επισκεφτεί, κανένα ξόρκι δεν πρόκειται να πιάσει. Το μόνο που θα σε σώσει είναι το θάρρος και το θράσος. Πρέπει να την κοιτάξεις ίσια στα μάτια και να της δείξεις ότι δεν την φοβάσαι.

Η Μόρα δεν εμφανίζεται μόνο μία φορά αλλά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για μια ολόκληρη ζωή. Γνωρίζουμε ακόμα ότι το φαινόμενο αυτό είναι κληρονομικό και μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα της ίδια οικογένειας και στους απογόνους τους.


Bloody Mary


Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, αν κάποιος σταθεί μπροστά σε ένα καθρέφτη σε σκοτεινό δωμάτιο και φωνάξει 12 φορές «Bloody Mary», αρχίζοντας από τα μεσάνυχτα, θα εμφανιστεί το τρομακτικό πρόσωπο μιας κοπέλας στο τζάμι. Είναι το πνεύμα ενός κοριτσιού, που γεννήθηκε με παραμόρφωση στο πρόσωπο και σκοτώθηκε κατά λάθος, όταν ένα χαζό αστείο που της έκαναν κάποιοι πήγε στραβά.
Αstral Projection
Βρίσκεσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου. Δεν κοιμάσαι ακόμα, αλλά ο ύπνος πλησιάζει. Έχεις πλήρη διαύγεια του περιβάλλοντός σου, και το μυαλό σου κάθε άλλο παρά ναρκωμένο είναι. Ναι, είσαι σίγουρος ότι ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΣΑΙ. Και τότε ξαφνικά, νιώθεις στην καρδιά σου ένα παράξενο, και μάλλον ανέκφραστο συναίσθημα που δυναμώνει...



...Το συναίσθημα αυτό που νιώθεις, ακολουθείται από κάποιον βόμβο. Ξέρεις ότι δεν προέρχεται από τον έξω χώρο. Καταλαβαίνεις πολύ καλά, ότι αυτό που ακούς, είναι κάτι που προέρχεται από ΜΕΣΑ ΣΟΥ. Και καθώς περνούν τα δευτερόλεπτα, ο βόμβος αυξάνεται...

...Δυναμώνει τόσο, που αρχίζει να μοιάζει με κραδασμό. Ναι, γίνεται κραδασμός, και νιώθεις το σώμα σου να συντονίζεται με αυτό το βόμβο και να πάλλεται στο ρυθμό του. Αν είναι οι πρώτες φορές που σου συμβαίνει, δεν ξέρεις τι γίνεται. Αρχίζεις να φοβάσαι. Νιώθεις φόβο ανακατεμένο με περιέργεια. Αλλά καθώς οι κραδασμοί αυξάνονται, και το σώμα σου πάλλεται όλο και πιο δυνατά, ο φόβος υπερισχύει της περιέργειας...

...Αν δίπλα σου κοιμάται ο σύντροφός σου, ανησυχείς ότι το σώμα σου πλέον πάλλεται τόσο δυνατά στο ρυθμό αυτού του βόμβου, που θα τον ξυπνήσεις. Νιώθεις να τραντάζεται το κρεβάτι σου όλο και πιο πολύ, όλο και πιο δυνατά. Το τρεμούλιασμα που ξεκίνησε από την καρδιά σου ή από τα πόδια σου, έχει καλύψει όλο σου το σώμα. Και ξέρεις καλά, ότι αυτό που σου συμβαίνει δεν είναι όνειρο...

...Και ξαφνικά ακούς κάποιον να σου μιλάει με ευκρινείς φράσεις, που όμως αποτελούνται από φωνή με νοήματα και όχι με λέξεις. Ή ακόμα πιο μυστηριωδώς, "βλέπεις" οντότητες χωρίς τη χρήση των σωματικών ματιών σου...

...Αν το αφήσεις να εκδηλωθεί, αρχίζεις να ανυψώνεσαι από το κρεβάτι σου, και να κινείσαι στο χώρο "ανεξάρτητα" από το σώμα σου. Μόλις σου συνέβη αυτό που ονομάζουμε: "αστρική προβολή"!

Βέβαια, δεν συμβαίνει πάντοτε κατά τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει περίπτωση να συμβεί άμεσα, χωρίς καθόλου το "στάδιο των κραδασμών". Εκεί δηλαδή που στέκεται κάποιος, να αρχίσει να "γλυστράει" άυλος προς κάποιο σημείο του χώρου. Και κάτι τέτοιο, είναι για τον "πρωτάρη", κάτι ακόμα πιο τρομακτικό.

ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΣΗ ΑΣΤΡΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ:

1.χαλαρωστε ανετα στο κρεβατι σας.κλειστε τα ματια σας,το ζητουμενο ειναι να χαλρωσετε αρκετα ωστε να μην νιωθετε το σωμα σας.

2.οταν ειστε πληρως χαλαροι με κλειστα τα ματια θα αρχισετε να σκεφτεστε τον εαυτο σας να ειναι μεσα σε ενα λευκο φως που σας προστατευει.

3.αφου κανετε το βημα 2 αρχιστε να σκεφτεστε εντονα χωρις να χανετε καθολου την προσοχη σας, τον εαυτο σας να κοιταει το σωμα σας που κοιμαται.αν το κανετε αυτο απολυτα συγκεντρωμενα θα εχετε καλα αποτελεσματα.

4.θα αρχιζετε να ακουτε ενα βουητο,ενα συναισθιμα θα σας κανει να νιωθετε ελαφρυς,μη φοβιθητε!θα τα καταφερετε.

5.εχετε καταφερει μια αστρικη προβολη,αν θελησετε να γυρισετε πιεστε τον εαυτο σας να ξυπνισει,αυτο θα σας βγει απο μονο του εκεινη την ωρα! ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ! για οτι οπορια εχετε στειλτε μας μηνυμα.

OUJIA board

Ο πίνακας Ouija είναι ο πλέον γνωστός τρόπος επίκλησης πνευμάτων, ο οποίος απο πολλούς, λανθασμένα, χαρακτηρίζεται ώς παιχνίδι. Πρόκειται για έναν ξύλινο πίνακα με προεκτυπωμένα γράμματα και αριθμούς, ο οποίος χρησιμοποιείται από ένα πρόσωπο με σκοπό να επικοινωνήσει με ένα υποτιθέμενο πνεύμα. Συνήθως κάποιος "δείκτης" (planchette) επιστρατεύεται για να "δέιχνει" γράμματα και λέξεις. Το πνεύμα υποτίθεται οτι επικοινωνεί μέσω αυτού του πίνακα, μετακινώντας τον δείκτη, απο γράμμα σε γράμμα, σχηματίζοντας λέξεις ή προτάσεις ωστε να απαντήσει στις ερωτήσεις του ατόμου που χρησιμοποιεί τον πίνακα. Το όνομα "Ouija" είναι ένας συνδυασμός δύο λέξεων: "oui" και "ja" που σημάινει "ναι" στα γαλλικά και γερμανικά αντίστοιχα. Ο ίδιος ο πίνακας δεν είναι επικίνδυνος αλλά η μορφή της επικοινωνίας που παρέχει είναι. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί: Η επικοινωνία μεσώ αυτού του τρόπου, είναι επικίνδυνη επειδή είναι ανεξέλεγκτη. Με άλλα λόγια, τα άτομα που προσπαθούν να επικοινωνήσουν με αυτόν τον τρόπο, είναι συνήθως αρχάριοι και απληροφόρητοι σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους. Μόνο σε περιπτώσεις όπου ένα μέντιουμ είναι παρών θεωρείται ασφαλής, επειδή το μέντιουμ μπορεί να διαισθανθεί τους ενδεχόμενους κινδύνους και να διακόψει την επικοινωνία προτού να γίνει οποιαδήποτε ζημιά. Και πάλι, δεν θα συνιστούσα τη χρήση αυτού του πίνακα. Πρόδρομοι του πίνακα αυτού υπήρχαν στους αρχαίους χρόνους. Πριν από τη γέννηση του Κομφουκίου, γύρω στο 551 π.Χ., παρόμοιες συσκευές χρησιμοποιήθηκαν για επικοινωνία με τους νεκρούς. Στην Ελλάδα, κατά την εποχή του Πυθαγόρα, το 540 Π.Χ., ένας πίνακας με ρόδες χρησιμοποιούταν για να δείχνει σημάδια, που ερμηνεύονταν ως αποκαλύψεις από έναν απαρατήρητο κόσμο. Ο "κινούμενος" πίνακας χρησιμοποιήθηκε και κατά τον δέκατο ένατο αιώνα. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν παρόμοιες συσκευές από τον τρίτο αιώνα μ.Χ.. Μερικοί εγγενείς Αμερικανοί χρησιμοποίησαν έναν πίνακα "squdilate" με σκοπό τον εντοπισμό ελλειπόντων αντικειμένων και ανθρώπων, και ακόμα για να λαμβάνουν πνευματικές πληροφορίες. Το planchette χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1853 στην Ευρώπη. Planchette σημαίνει "μικρός πίνακας" στα γαλλικά. Η εφεύρεση της συσκευής οφείλεται σε ένα πνευματιστή με το όνομα Μ. Planchette. Αποτελείται από μια τριγωνική, διαμορφωμένη σε σχήμα καρδιάς, πλατφόρμα με τρία πόδια, ένα από τα οποία ήταν ένα μολύβι. Ο χρήστης, συνήθως ένα μέντιουμ, κινούσε τη συσκευή πάνω σε χαρτί προκειμένου να σχηματίσει εικόνες και λέξεις, ωστε να εξηγήσει αργότερα τα μηνύματα που προέρχονταν απο αυτές. Το σύγχρονο Ouija πωλείται ως παιχνίδι. Ο Elijah J. Bond εφηύρε το Ouija το 1892. Πούλησε την ευρεσιτεχνία του στον William Field ο οποίος θεωρείται ο πατέρας του Ouija. Ο Field ίδρυσε στη Βαλτιμόρη, Μέρυλαντ την Southern Novelty Company που έγινε αργότερα γνωστή ως Talking Board Co., και εμπορεύτηκε το Ouija. Κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, το Ouija έγινε εξαιρετικά δημοφιλές δεδομένου ότι πολλοί άνθρωποι θέλησαν απελπισμένα να επικοινωνήσουν με τους αγαπημένους τους που σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Ο πνευματισμός βρισκόταν σε μια περίοδο αναγέννησης, το ενδιαφέρον αυξανόταν, και ο πίνακας Ouija ήταν εύκολα διαθέσιμος. Το 1966 ο William Field πούλησε την ευρεσιτεχνία στην επιχείρηση παιχνιδιών των αδελφών Parker, στη Μασαχουσέτη. Με το ανανεωμένο ενδιαφέρον για το απόκρυφο και το υπερφυσικό στη δεκαετία του '60 και του '70, η δημοτικότητα του Ouija αυξήθηκε για άλλη μια φορά. Οι αδελφοί Parker τόνιζαν ότι ο πίνακας Ouija πωλείται για ψυχαγωγικούς και μόνο σκοπούς. Ο πίνακας Ouija, πωλείται ως παιχνίδι, εν τούτοις δεν είναι παιχνίδι υπο οποιοδήποτε καθορισμό και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν υποφέρει τις συνέπειες της άγνοιάς τους κατα τη χρήση του. Όταν χρησιμοποιείτε τον πίνακα Ouija, θεωρητικά έρχεστε σε επαφή με πνεύματα που βρίσκονται στο "χαμηλότερο αστρικό πεδίο", πνεύματα ανθρώπων οι οποίοι έχουν πεθάνει με βίαιο ή ξαφνικό θάνατο (δολοφονία, αυτοκτονία, ατύχημα κλπ...). Είναι ταραγμένα, επομένως μπορούν να εκδηλώσουν θυμό, ακόμα και επικίνδυνη συμπεριφορά. Επικοινωνώντας με ένα πνεύμα μέσω του Ouija, αρχικά ο μόνος κίνδυνος είναι οτι το πνεύμα μπορεί να προσπαθήσει να σας επηρεάσει ψυχολογικά: Θα προσπαθήσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας απαντώντας ορθά σε διάφορες ερωτήσεις και παρέχοντας σας ορθές προβλέψεις. Ο πραγματικός κίνδυνος παρουσιάζεται όταν ζητήσετε την υλική απόδειξη της ύπαρξής του. Εάν το κάνετε αυτό, εκτός του οτι θα το προκαλέσετε, δίνοντάς του το δικαίωμα να σας βλάψει, θα ανοίξετε μια "πόρτα", επιτρέποντας στο πνεύμα να εισέλθει στο φυσικό κόσμο. Πολύ πιθανόν θα προσπαθήσει έπειτα να σας βλάψει, και μπορεί να στοιχειώσει την περιοχή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.



Αυτός είναι ένας συνιθισμένος πίνακας oujia

What is Ghost?
Φάντασμα ονομάζεται επί το λαϊκότερο η εμφάνιση ενός πεθαμένου προσώπου, συνήθως όμοια εμφανισιακά με αυτή συγκεκριμένου ανθρώπου, η οποία συναντάται περισσότερο στα μέρη που σύχναζε παλαιότερα "εν ζωή" ή κοντά σε προσωπικά του αντικείμενα. Η λέξη "φάντασμα" μπορεί επίσης να αναφέρεται στο πνεύμα ή την ψυχή ενός νεκρού προσώπου, αλλά επίσης χρησιμοποιείται για να περιγράψει οποιοδήποτε πνεύμα ή δαίμονα. Τα φαντάσματα συνδέονται αρκετά συχνά με τα στοιχειωμένα μέρη, στοιχειωμένο μέρος ονομάζεται (βάση του Συλλόγου Παραψυχολογίας) κάποια τοποθεσία στην οποία αρκετά συχνά υπάρχουν ενδείξεις παραφυσικών φαινομένων, όπως: εμφανίσεις ανθρώπινων μορφών, ενοχλήσεις απο κάποιο στοιχειό, αίσθημα ψύχους, ήχοι σαν βήματα ή φωνές καθώς και περίεργες οσμές.





Meeting with a Ghost
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ:

Γενικεύοντας, τα απρόσκλητα πνεύματα είναι αδύναμα και εύκολο να αντιμετωπίσεις. Το «δεν σε πειράζω αν δεν με πειράξεις» ισχύει, εκτός βέβαια αν είσαι πολύ άτυχος. Οι ποιο συνηθισμένοι τύποι απρόσκλητων πνευμάτων, είναι:
- Κάποιος που μόλις πέθανε ή που έχει στοιχειώσει
- Το «περαστικό» πνευματάκι που θα παίξει μαζί σου για λίγο και μετά θα φύγει το ίδιο ξαφνικά όπως ήρθε
- Το πνεύμα που ψάχνει για πηγή ενέργειας
- Και τέλος, αν βρίσκεσαι νύχτα κάπου σε δάσος/παραλία κλπ., το αερικό που θα διασκεδάσει με τον φόβο σου.
Τα πραγματικά δυνατά πνεύματα έχουν καλλίτερες απασχολήσεις από το να ασχοληθούν και να παίξουν μαζί σου, εκτός βέβαια αν άθελα/ηθελημένα τα προσκάλεσες, ή κάποιος σου τα έστειλε. Αλλά εδώ δεν θα μιλήσουμε για τις περιπτώσεις που σου έχουν στείλει πνεύμα για τον οποιοδήποτε λόγο. Αυτό θα το εξετάσουμε σε παρακάτω κεφάλαιο.
Σε αυτήν την ενότητα, θα μιλήσουμε για τρόπους να αντιμετωπίσεις τα απρόσκλητα πνεύματα και πως θα αποφύγεις να τα καλέσεις άθελά σου.



Τι πρέπει να γνωρίζεις σε γενικές γραμμές αν βρεθείς αντιμέτωπος με ένα πνεύμα:
1- Δεν είναι όλα τα πνεύματα κακόβουλα. Μερικά είναι απλώς παιχνιδιάρικα. Την φύση του πνεύματος θα στην προσδιορίσει η διαίσθησή σου. Προσπάθησε να προσπεράσεις το φυσικό αίσθημα φόβου σου και άκου το ένστικτό σου.
2- Ο φόβος σου είναι ο πραγματικός εχθρός σου! Σε αποδυναμώνει και σε κάνει εύκολο θύμα. Αν αισθανθείς/δείς/ακούσεις κάποιο πνεύμα γύρω σου, διατήρησε την ψυχραιμία σου και μην πανικοβάλλεσαι. Το ποιο πιθανό είναι ότι απλά θέλει την προσοχή σου.
3- Η δύναμη της προσευχής, οποιασδήποτε θρησκείας, είναι θαυματουργή, αρκεί να είναι ειλικρινής.
4- ΠΟΤΕ μην γυρνάς την πλάτη σου σε ένα πνεύμα και ΠΟΤΕ μην το βάζεις στα πόδια! Είναι η ποιο φυσική αντίδραση φόβου, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να αποδειχθεί μοιραία! Αν πιστεύεις ότι κινδυνεύεις και ότι είναι πέρα από τις δυνάμεις σου να το αντιμετωπίσεις, ξεκίνα να πισωπατάς αργά, και μόνο όταν είσαι αρκετά μακριά γύρνα την πλάτη σου και φύγε. Μην τρέξεις, μόνο περπάτα γρήγορα και θυμήσου πάντα να μουρμουρίζεις κάποια προσευχή.

Τι μπορείς να κάνεις αν είσαι μέσα σε σπίτι:
Όπως ανάφερα και προηγουμένως, το ένστικτό σου θα σου προσδιορίσει την φύση του πνεύματος.
Αν το συναίσθημα είναι θετικό, τότε δεν έχεις απολύτως τίποτα να φοβηθείς! Το ποιο πιθανό είναι ότι ο «επισκέπτης» σου είναι κάποιος που γνώριζες πριν το θάνατό του, ή κάποιο καλόβουλο πνευματάκι που είτε θέλει να παίξει, είτε απλά θέλει την προσοχή σου.
Μίλα του καθαρά και με σιγουριά. Αν σε ενοχλεί η παρουσία του, με αυστηρό τόνο ζήτα του να φύγει, αλλά οι περισσότεροι προτιμούν να «ανοίξουν κουβέντα» και ρωτούν γιατί βρίσκεται εδώ… ούτε αυτό είναι κακό, ίσα-ίσα που μερικές φορές είναι το καλλίτερο σε περίπτωση που είναι κάποιος αγαπημένος μακαρίτης.
Αν το συναίσθημα είναι αρνητικό, δείξε αυστηρότητα και απαίτησε να φύγει.
Στην περίπτωση που αρχίσει να γίνεται επιθετικό (πετάει και σπάει πράγματα, εμφανίζει τρομακτικά πρόσωπα, δημιουργεί δυσάρεστες οσμές κλπ.) πάρε αλάτι και δημιούργησε γύρω σου ένα κύκλο, γυρνώντας δεξιόστροφα. Ο κύκλος σε προστατεύει και καταστρέφεται μόνο αν περάσεις πάνω από τα όριά του (θυμήσου ότι αυτό ισχύει ακόμα κι άν απλά βγάλεις το χέρι σου έξω από τον κύκλο). Μην βγεις έξω από τον κύκλο, για οποιοδήποτε λόγο, μέχρι να σιγουρευτείς ότι έχει φύγει.
Μην δείξεις φόβο και πείσε τον εαυτό σου ότι είσαι ο δυνατότερος (αν δεν το πιστέψεις εσύ, δεν πρόκειται να το πιστέψει κανείς). Στο όνομα του Θεού/Θεών σου, διέταξέ το να φύγει και επανέλαβε την διαταγή για όσο χρειάζεται, λέγοντας ανάμεσα και μια προσευχή στον Θεό/Θεούς σου .
Αν προλαβαίνεις να πάρεις μαζί σου μέσα στο κύκλο και ξύδι, τότε έχεις ένα ακόμα όπλο. Αν δεν μπορείς να δεις το πνεύμα, προσπάθησε να προσδιορίσεις που βρίσκεται είτε με τις μετακινήσεις αντικειμένων που δημιουργεί, είτε εμπιστευόμενος την διαίσθηση και τις αισθήσεις σου, και ρίξε ξύδι προς εκείνη την κατεύθυνση.
Έχε υπ’ όψη σου ότι μερικές φορές τα πνεύματα μας ξεγελούν ότι έχουν φύγει ενώ είναι ακόμα γύρω μας. Για να αποφύγεις ένα τέτοιο κόλπο, συνέχισε να λες για λίγο ακόμα τις προσευχές σου και να ραντίζεις ξύδι γύρω-γύρω ακόμα κι όταν όλα έχουν ησυχάσει. Περίμενε για λίγο μέσα στον κύκλο για κάποια αντίδραση, κι αν δεν συμβεί τίποτα… συγχαρητήρια, τα κατάφερες!
Το επόμενο που έχεις να κάνεις είναι να ευχαριστήσεις τον Θεό/Θεούς με μια ευχαριστήρια προσευχή και καίγοντας λίγο λιβάνι, και να καλέσεις έναν ιερέα να καθαγιάσει και «σφραγίσει» το σπίτι (αν δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου).

Τι πρέπει να αποφεύγεις όσο είσαι σε ανοιχτό περιβάλλον:
Ερημικές τοποθεσίες σε δάση, ποτάμια, παραλίες, σπηλιές, και περισσότερο απ’ όλα σταυροδρόμια και τρίστρατα, είναι περιοχές στις οποίες θα πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεχτικός, ειδικά την νύχτα και ακόμα περισσότερο με πανσέληνο!
Σε τέτοια μέρη, απόφευγε να σφυρίζεις, να παίζεις πνευστά όργανα ή να συζητάς για πνεύματα και αερικά. Το σφύριγμα τα νευριάζει, ο ήχος πνευστών οργάνων ελκύει τα αερικά και οι συζητήσεις θα ληφθούν σαν πρόσκληση.
Έχε επίσης υπ’ όψη σου, ότι συζητήσεις με θέμα «εγώ δεν πιστεύω σε αερικά και τέτοιες βλακείες» είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες και γνωρίζω μερικούς που μετάνιωσαν οικτρά για τέτοιου είδους δηλώσεις. Τα αερικά μπορεί να είναι καλόβουλα στο σύνολό τους, αλλά προσβλητικές δηλώσεις τα ερεθίζουν ιδιαίτερα και οι γητείες τους είναι σχεδόν ακατόρθωτο να λυθούν. Αν παρ’ όλ’ αυτά πας γυρεύοντας για μπελάδες, τότε καλή σου τύχη... θα την χρειαστείς σίγουρα!

Κάτι συνηθισμένο:
Πολλές φορές συμβαίνει σε ανθρώπους που βρίσκονται σε τέτοιες περιοχές, να ακούσουν κάποιον να τους καλεί από πίσω. Αν κάτι τέτοιο συμβεί και σε σένα, μην γυρίσεις, ακόμα κι αν η φωνή είναι οικεία. Αν πιστεύεις ότι γνωρίζεις αυτόν που σε καλεί, χωρίς να γυρίσεις ζήτα του να έρθει μπροστά σου χρησιμοποιώντας το όνομά του (π.χ. «Γιώργο, αν είσαι εσύ, έλα μπροστά μου»). Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρεις το όνομα, γιατί μια «γενική» πρόσκληση περιλαμβάνει και το τυχόν πνεύμα. Κολπάκια του είδους «έλα ρε φίλε, εγώ είμαι!» μην σε πτοήσουν… φύλαγε τα ρούχα σου όπως λέει και ο σοφός λαός. Αν η φωνή επιμένει, ξεκίνα να μουρμουρίζεις κάποια προσευχή και -αν είσαι καπνιστής- άναψε ένα τσιγάρο ή τον αναπτήρα ή οτιδήποτε με φλόγα. Καλό είναι επίσης, άμα γνωρίζεις ότι θα βρεθείς σε τέτοιες τοποθεσίες νύχτα, να έχεις πάνω σου ένα κομμάτι ψωμί, μιας και ο άρτος είναι από τα αγαπημένα φαγώσιμα των πνευμάτων και των αερικών, και έτσι, σε περίπτωση ανάγκης, μπορείς να το πετάξεις και να τα απασχολήσεις για λίγο μέχρι να προλάβεις να απομακρυνθείς, ή να το ανταλλάξεις για να σε αφήσουν ήσυχο.

Ο μύθος των νεκροταφείων:
Πολλά έχουν ειπωθεί για τα νεκροταφεία και τα περισσότερα είναι μύθος. Ο φυσικός φόβος του θανάτου μας κάνει να φοβόμαστε και τον τόπο ταφής. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάτι: τα νεκροταφεία είναι ιερός χώρος, ιερό έδαφος! Το «χειρότερο» που μπορεί να σου συμβεί είναι να δεις την ενέργεια του σώματος κάποιου πρόσφατα ενταφιασμένου! Το πνεύμα του νεκρού έχει αφήσει το σώμα την στιγμή του θανάτου και να είσαι σίγουρος ότι κανένας δεν αρέσκεται στο να είναι γύρω από το νεκρό του σώμα... μήπως θα είσουν εσύ;!
Όταν τριγυρνάς σε ερημικές τοποθεσίες όπως αυτές που ανάφερα παραπάνω, κινδυνεύεις περισσότερο απ’ ότι να είσαι μέσα σε νεκροταφείο! Επαναλαμβάνω ότι το νεκροταφείο είναι ιερό έδαφος, καθαγιασμένο από ιερέα (ανεξάρτητα της θρησκείας) πράγμα που σημαίνει ότι είσαι απόλυτα ασφαλείς πάνω σ’ αυτό, όπως θα είσουν και μέσα σε κάποιο ναό! Και σ’ αυτό το σημείο θα υπογραμμίσω ότι αν τριγυρνώντας έξω, βρείς τον μπελά σου με κάποιο πνεύμα ή αερικό και υπάρχει κοντά σου κάποιο νεκροταφείο, τότε καλά θα κάνεις να πάς εκεί γρήγορα! Καλοί οι κύκλοι άλατος, αλλά τίποτα δεν είναι σαν τον ιερό χώρο.

ABOUT ANIMALS
Ζώα που μπορούν να νιώσουν τον Θάνατο


Οι υπερφυσικές αισθήσεις των ζώων





Γάτες που γνωρίζουν επακριβώς πότε θα τις πάνε στον κτηνίατρο. Σκύλοι που νιώθουν ότι το αφεντικό τους πλησιάζει, ακόμα και αν είναι πολλά χιλιόμετρα μακριά. Και πουλιά που πενθούν το θάνατο των ανθρώπων που είναι κοντά τους. Τα κατοικίδιά μας και άλλα ζώα φαίνεται πως έχουν διαισθητικές δυνάμεις, έχουν όμως στ’ αλήθεια μια μυστηριώδη έκτη αίσθηση; Ένα νέο βιβλίο από δύο πολύ σημαντικούς κλινικούς επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με τις επιθανάτιες εμπειρίες, ο Δρ. Peter Fenwick και η γυναίκα του Elizabeth, εξετάζει τις αξιοπρόσεχτες περιπτώσεις ζώων με ψυχικές δυνάμεις. Ας δούμε λοιπόν στη συνέχεια μερικές τέτοιες περιπτώσεις:

Δεν υπάρχει τίποτε το καινούργιο στην ιδέα ότι τα ζώα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες μέσω μιας επιπλέον αίσθησης που οι άνθρωποι έχουμε χάσει ή που δεν είχαμε ποτέ. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν κατοικίδια μπορούν πιθανότατα να αναφέρουν κάποιο παράδειγμα από τη γάτα ή το σκύλο τους που έδειξε συμπεριφορά σα να μπορεί διαβάζει τη σκέψη. Τα σκυλιά συχνά συμπεριφέρονται με τρόπο που μοιάζει σα να ξέρουν πότε τα αφεντικά τους ξεκινούν για να γυρίσουν στο σπίτι αν και μπορεί να βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά και συχνά τους περιμένουν στην πόρτα πριν φτάσουν. Και οι γάτες είναι περιβόητες για την ικανότητά τους να νιώθουν πότε πρόκειται να τις πάνε στο κτηνιατρείο.

Ένας ακαδημαϊκός, ο Rupert Sheldrake, συγγραφέας του 'Σκύλοι που Γνωρίζουν Πότε οι Ιδιοκτήτες τους Επιστρέφουν στο Σπίτι' επικοινώνησε με 65 κτηνιατρεία στο Λονδίνο και ρώτησε εάν είχανε κάποιο πρόβλημα με ιδιοκτήτες γατών σχετικά με την τήρηση των ραντεβού που είχανε κλείσει. Όχι μόνο οι 64 στους 65 είχανε τέτοια προβλήματα, αλλά επιπρόσθετα μερικοί είχαν σταματήσει να κλείνουν ραντεβού σε άτομα που είχαν γάτες εξηγώντας ότι "τα ραντεβού για γάτες δεν μπορούν να λειτουργήσουν." Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι οι γάτες προσέχουν τον ιδιοκτήτη τους που πλησιάζει με το ειδικό κλουβί μεταφοράς, η γάτα κρύβεται πολύ νωρίτερα όταν νιώσει ότι ο άνθρωπος που την έχει, αρχίζει να σκέφτεται ότι είναι καιρός να ψάξει τη γάτα για να μην αργήσει στο ραντεβού με τον κτηνίατρο.

Παρομοίως, η προαίσθηση του θανάτου δεν περιορίζεται μόνο στους ανθρώπους. Το υπερβολικό ενδιαφέρον που προκάλεσε η περίπτωση μιας διαισθητικής αμερικάνικης γάτας με το όνομα Όσκαρ, αποτελεί ένα παράδειγμα των περίεργων συμπεριφορών που επιδεικνύουν τα ζώα. Ο Όσκαρ μένει σε μια νοσηλευτική κλινική και έχει μια αλλόκοτη ικανότητα να νιώθει πότε κάποιος που μένει εκεί πρόκειται να πεθάνει. Όταν ένας ασθενής πλησιάζει να πεθάνει σχεδόν πάντα ο Όσκαρ εμφανίζεται και πηδάει επάνω στο κρεβάτι. Το προσωπικό τελικά αναγνώρισε και σέβεται τα ένστικτα του Όσκαρ και καλεί τους συγγενείς του ασθενή που επιλέγει κάθε φορά ο γάτος. Αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Ο Όσκαρ δε δείχνει ενδιαφέρον σε ασθενείς που η υγεία τους φαίνεται πολύ άσχημη ή που έχουν λίγες μέρες ζωής. Σύμφωνα με μια θεωρία, η οξυδέρκεια της οσφρητικής αισθητικότητας των γατών μπορεί να τους παρέχει τη δυνατότητα να ανιχνεύσουν κάποια μικρή μεταβολική αλλαγή που προηγείται της ώρας του θανάτου, αλλά κανείς δεν έχει βρει το λόγο, γιατί ένας γάτος θα έβρισκε ενδιαφέρον στο να πλησιάσει κάποιον που είναι έτοιμος να αναχωρήσει για τον άλλο κόσμο.

Ιστορίες με σκύλους

Με τα παραπάνω δεδομένα, δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι τόσο πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ακόμα και τρομακτικά περιστατικά που αφορούν γάτες και σκύλους.

Η Ann Liddell περιέγραψε την παράξενη συμπεριφορά του σκύλου της, ράτσας Newfoundland, τη νύχτα που πέθανε η μητέρα της: "Περίπου στις 4:30 π.μ. ο σκύλος άρχισε να γαβγίζει, όχι με το συνηθισμένο του τρόπο, αλλά κραύγαζε πολύ άγρια. Ήξερα αστραπιαία ότι η μητέρα μου πέθανε και λίγο αργότερα λάβαμε το τηλεφώνημα από το νοσοκομείο, που μας επιβεβαίωσε το γεγονός."

Η μητέρα του Michael Finch πέθαινε από καρκίνο. Ένα βράδυ ο Michael έφευγε από το νοσοκομείο και επέστρεφε στο σπίτι για να βγάλει βόλτα το σκύλο του. "Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό σ' όλη τη ζωή μου. Στις 10:45 μ.μ. ο σκύλος άρχισε να ουρλιάζει σα λύκος. Σου προκαλούσε ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη. Και τότε αντιλήφθηκα ότι αυτό γινόταν επειδή η μητέρα μου πέθανε. Για πέντε λεπτά ούρλιαζε ανεξέλεγκτα και μετά πήγε για ύπνο. Ο σκύλος ήταν ένα βασιλικό Cavalier Spaniel και ποτέ πριν δεν είχε βγάλει έναν τέτοιο βαθύ, άγριο και οξύ ήχο. Όταν αργότερα επέστρεψε ο πατέρας μου και η αδελφή μου, επιβεβαίωσαν ότι η μητέρα πέθανε στις 10:45 μ.μ."

Ιστορίες με γάτες

Μια άλλη περίπτωση είναι αυτή της Susan Burman που αφηγείται το περιστατικό που συνέβη όταν ο άντρας της ήταν στο κρεβάτι του θανάτου. Η γάτα τους κουλουριάστηκε γύρω από τα πόδια του. Καθώς έβγαζε την επιθανάτια εκπνοή του οι τρίχες στην πλάτη της γάτα σηκώθηκαν σαν από στατικό ηλεκτρισμό. Μια παρόμοια ιστορία αφορά έναν άνθρωπο που κοιμόταν σε μια κλινική. Η γάτα μπήκε στο δωμάτιό του τη στιγμή που πέθαινε και μια νοσηλεύτρια που βρισκόταν εκεί ανέφερε: "Γρύλιζε και γύρναγε γύρω γύρω στο δωμάτιο δύο φορές και μετά ξαφνικά πετάχτηκε έξω σα να μην ήθελε πλέον να βρίσκεται εκεί."

Μια ακόμα πιο παράξενη ιστορία αφορά την οικογένεια Cox και τη γάτα τους. Ο Brian Cox είναι βιοχημικός και εργάζεται στο ερευνητικό τμήμα ενός πανεπιστημίου, ένας άνθρωπος που δεν είναι επιρρεπής στο να φαντάζεται πράγματα και να βγάζει εύκολα συμπεράσματα. Λίγα χρόνια πριν από το θάνατό της, η γριά θεία του Brian τους επισκεπτόταν με μεγάλη συχνότητα. Κάθε φορά που ερχόταν περνούσε την περισσότερη ώρα καθισμένη σε μια συγκεκριμένη καρέκλα και η γάτα (που όπως οι περισσότερες γάτες τους αρέσει να βρίσκουν ένα άτομο που να κάθεται ήσυχα σε ένα συγκεκριμένο μέρος για αρκετή ώρα) κούρνιαζε επάνω στα γόνατά της. Η θεία πάντοτε επέμενε πως στο θάνατό της ο Brian θα την έθαβε δίπλα στο σύζυγό της αλλιώς, έλεγε, θα στοίχειωνε τον ανιψιό της. Μετά από κάμποσο καιρό, πέθανε.

Μεταξύ της ημέρας του θανάτου της και της ημέρας που έγινε η κηδεία η συμπεριφορά της γάτας ήταν περίεργη. Καθώς έμπαινε στο καθιστικό ολόκληρη η γούνα της ανασηκωνόταν. Απέφευγε την καρέκλα της θείας και κρυβόταν πίσω από τον καναπέ. Μετά τη κηδεία όταν η θεία όντως θάφτηκε δίπλα στον σύζυγό της, η συμπεριφορά της γάτας επανήλθε στο φυσιολογικό.

Σε αντίθεση με τη συμπεριφορά του γάτου Όσκαρ, που ποτέ δεν έχασε την ηρεμία του μπροστά στο πρόσωπο του θανάτου αλλά έμοιαζε κιόλας σα να το αναζητούσε, τα περισσότερα ζώα που εμφανίζουν αντιδράσεις στο θάνατο φαίνεται ότι ενοχλούνται. Οι σκύλοι γαβγίζουν ή ουρλιάζουν και η γούνα των γατών σηκώνεται. Ίσως βιώνουν την παρουσία του θανόντα, ή έχουν κάποια επίγνωση για το θάνατο, αλλά δε φαίνεται πως βρίσκουν την όλη υπόθεση ευχάριστη.

Ιστορίες με πουλιά

Παραδοσιακά συνδεδεμένα με το θάνατο είναι τα πουλιά, συνήθως ως προάγγελοι δυσάρεστων συμβάντων. Έχουν αναφερθεί δύο περιπτώσεις όπου πολύ λίγο μετά από κάποιον θάνατο, ένα μικρό πουλί μπήκε μέσα σε κάποιο σπίτι και κούρνιασε επάνω σε ένα έπιπλο πριν φύγει ξανά μακριά. Μια εμφάνιση ενός πουλιού στο σπίτι δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο, αλλά το να εμφανιστεί το πουλί με τέτοια άνεση χωρίς να πετάει εδώ κι εκεί με αγωνία και να χτυπάει στους τοίχους με πανικό για να ξεφύγει, αυτό είναι αρκετά ασυνήθιστο. Στην αναφερόμενη περίπτωση οι άνθρωποι που ήταν μπροστά στο γεγονός ένιωσαν πως το πουλί είχε μια σύνδεση με τον θάνατο.

Η νοσοκόμα Alison Hole έγραψε στους δύο συγγραφείς (Peter και Elizabeth Fenwick) περιγράφοντας τις στιγμές μετά το θάνατο ενός από τους ασθενείς της. Η αίσθηση γαλήνης που υπάρχει στην ατμόσφαιρα ενός δωματίου μετά από έναν θάνατο και η αίσθηση ότι κάτι απελευθερώνεται αργά, έχει αναφερθεί από αρκετούς άλλους ανθρώπους που ήταν παρόντες σε μια τέτοια στιγμή. Η Alison ανέφερε: "η πορεία μέσα στο δωμάτιο ήταν αργή καθώς η ατμόσφαιρα ήταν βαριά και στο πάτωμα έμοιαζε να έχει στρωθεί πίσσα. Καθώς άνοιξα το παράθυρο, η ατμόσφαιρα στο δωμάτιο καθάρισε και πρόσεξα ένα λευκό πουλί στην άλλη άκρη του παραθύρου. Αν και είναι συνηθισμένο για τα πουλιά να ξεκουράζονται ή και να φωλιάζουν στις άκρες των παραθύρων σε νοσοκομεία, η ώρα ήταν περίπου 4 π.μ. και η εποχή χειμώνας. Ήταν σκοτεινά και πολύ νωρίς για να ξημερώσει και το πουλί δεν ήταν γλάρος. Δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πουλί στην περιοχή."

Η ακόλουθη ιστορία περιγράφει την παράξενη συμπεριφορά πουλιού που απέχει πολύ από αυτό που θα περίμενε κανείς από ένα φυσιολογικό πουλί σε φυσιολογικές συνθήκες. Μια κουκουβάγια σύμφωνα με αναφορά του Oliver Robinson έκανε την εμφάνισή της λίγο καιρό μετά από ένα περιστατικό θανάτου και η περίπτωση μοιάζει περισσότερο με μεταθανάτια επικοινωνία παρά με εμφάνιση την ώρα του θανάτου. Η περίεργη συμπεριφορά της κουκουβάγιας μαζί με τα αισθήματα που προκάλεσε στη μητέρα του Oliver τον έκαναν να αναφέρει την περίπτωση που θα δούμε στη συνέχεια.

Η πρώτη εμφάνιση της κουκουβάγιας ήταν ένα ζεστό πρωινό του Απρίλη, μερικούς μήνες μετά από το θάνατο της γιαγιάς του Oliver. Η μητέρα του περιγράφει το γεγονός: "Υπήρχε φοβερή οχλαγωγία έξω από την κουζίνα που την προκαλούσαν τα πουλιά που σύχναζαν στον κήπο. Όταν βγήκα έξω για να διαπιστώσω τι προκαλούσε την αναταραχή είδα ότι τα πουλιά πετούσαν επιθετικά γύρω από μια κουκουβάγια που καθόταν σε ένα από τα χαμηλότερα κλαδιά μιας βελανιδιάς. Φαινόταν περίεργο που μια κουκουβάγια ήταν εκεί μέσα στο φως της ημέρας και παρόλο που τα μικρά πουλιά προσπαθούσαν να την τρομάξουν εκείνη καθόταν ήρεμη επάνω στο δέντρο.

Καθώς η ημέρα προχωρούσε άνοιξα τα παράθυρα στη νότια πλευρά του σπιτιού. Όταν βγήκα στον κήπο πρόσεξα ένα δυνατό χτύπημα φτερών και η κουκουβάγια πέταξε προς τα κάτω φτάνοντας ακριβώς μπροστά μου στο γρασίδι. Ήταν μια μεγάλη κουκουβάγια με ύψος περίπου 30 εκατοστά. Με κοίταξε με τα μεγάλα καφέ μάτια της και έκραξε. Φαινόταν πολύ εξημερωμένη. Κατά τη διάρκεια της ημέρας κάθε φορά που έβγαινα έξω η κουκουβάγια ερχόταν προς τα κάτω και καθόταν μπροστά μου. Ήταν σχεδόν σα να προσπαθούσε να μου πει κάτι. Τα μεγάλα καφέ μάτια της έμοιαζαν τόσο πολύ με ανθρώπινα και μου θύμιζαν τη μητέρα μου, που ήταν επίσης καστανή, και που είχε πεθάνει το προηγούμενο καλοκαίρι."

Αλλά η περίεργη συμπεριφορά του φτερωτού επισκέπτη δεν τελείωσε εκεί. Η μητέρα του Oliver συνεχίζει την αφήγησή της: "Όταν ο σύζυγος και τα παιδιά μου επέστρεψαν στο σπίτι τους είπα την ιστορία με την κουκουβάγια και μετά βγήκε από το μυαλό μου η όλη υπόθεση. Πάντα κοιμόμαστε με τα επάνω παράθυρα ανοιχτά και τη νύχτα εκείνη ακούγαμε γδαρσίματα και θροΐσματα στο παράθυρο. Η κουκουβάγια ήρθε και έκατσε στο παράθυρο, μια συμπεριφορά που δεν άρεσε καθόλου στον σύζυγό μου. Την επόμενη ημέρα άνοιξα τα παράθυρα της κουζίνας. Μόλις άνοιξα το μεγάλο παράθυρο ακούστηκε ένα δυνατό φτερούγισμα και η κουκουβάγια πέταξε κατευθείαν μέσα στην κουζίνα.

Φάνηκε καλύτερο στον άντρα και τα παιδιά μου να βγούμε έξω και να κλείσουμε τις πόρτες ανοίγοντας την εξώπορτα ώστε να φύγει το πουλί έξω, αλλά εκείνο καθόταν σαν στο σπίτι του άνετα μέσα στην κουζίνα. Πέταξε προς την άλλη άκρη και κάθισε στο κουρτινόξυλο κοιτάζοντάς με. Είχε τρομακτικό άνοιγμα φτερών και ήταν εντυπωσιακό το γεγονός πως πέταξε χωρίς να ρίξει κάτω κάτι. Τελικά πέταξε έξω από το παράθυρο και κάθισε στη βεράντα.

Όταν βγήκαμε έξω για το αυτοκίνητο αργότερα ήρθε κατευθείαν προς τα κάτω και σκαρφάλωσε επάνω στη γλάστρα που κρατούσα. Καθώς φεύγαμε, κάθισε μπροστά στην πόρτα και μας κοιτούσε. Ήρθε και πάλι στο παράθυρό μας εκείνη τη νύχτα και στη βεράντα την επόμενη ημέρα αλλά δεν κατέβηκε κάτω μπροστά στα πόδια μου. Μετά από μερικές ημέρες εξαφανίστηκε. Κάποιες φορές μου φαίνεται πως την ακούω κάπου κοντά στην περιοχή."

Η δυνατότητα του πετάγματος είχε θεωρηθεί από παλιά ως μαγική δύναμη και αποτελεί συχνό περιεχόμενο των ονείρων. Ίσως γι' αυτό το λόγο τα πουλιά είχαν θεωρηθεί πως έχουν ένα υπερφυσικό στοιχείο και σε πολλούς θρύλους και μύθους κατέχουν μια θέση σύνδεσης μεταξύ του ανθρώπινου κόσμου και τους μυστηριώδους αγνώστου, ενώ συνδέονται και με τη ζωή αλλά και με το θάνατο. Σε μερικούς πολιτισμούς η ανθρώπινη ψυχή πιστεύεται πως φτάνει στη γη σαν πουλί και σε πολλές κοινωνίες τα πουλιά θεωρούνται ως φορείς ή σύμβολα της ανθρώπινης ψυχής, ιπτάμενοι φρουροί των ουρανών ή φύλακες που οδηγούν την ψυχή στην άλλη ζωή.



Deja vu


Τι είναι το Deja vu
Η έκφραση είναι γαλλική και σημαίνει «το έχω ξαναδεί». Όπως λοιπόν το ορίζει και η έκφραση, σημαίνει εκείνη την κατάσταση κατά την οποία για μερικά δευτερόλεπτα ή και κλάσματα δευτερολέπτων, έχουμε την εντύπωση πως κάποια κατάσταση που ζούμε αυτή τη στιγμή, την έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν.

Άλλοι το ζουν καθημερινά, άλλοι όχι τόσο συχνά και για άλλους συμβαίνει πολύ σπάνια, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουν αισθανθεί το Deja vu τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους, είναι κάτι το ιδιαίτερα συνηθισμένο.

Τι προκαλεί το Deja vu
To Deja vu είναι ένα θέμα πολυσυζητημένο, που έχει απασχολήσει επιστήμονες, ψυχολόγους και φυσικά αποκρυφιστές και μυστικιστές. Όπως είναι επόμενο, οι γνώμες διίστανται και οι επεξηγήσεις βρίθουν.

Οι επιστήμονες, όντας πιο ορθολογιστές, επεξηγούν το Deja vu ως μια προσωρινή «βλάβη» του εγκεφάλου κατά την οποία μπερδεύεται το παρελθόν με το παρόν. Για να το πούμε πιο απλά, φανταστείτε τον εγκέφαλο σαν έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, ο υπολογιστής αυτός «αποθηκεύει» στην μνήμη του τα όλα όσα συμβαίνουν, σαν «αρχεία» με ημερομηνίες. Μέσα στην μνήμη του βρίσκονται δισεκατομμύρια αρχεία, τα οποία όλα τα λαμβάνει ως παλιά. Κάθε αρχείο «παλιώνει» μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου μιας και συνέχεια λαμβάνονται καινούργια. Το Deja vu είναι μια μικρή και προσωρινή βλάβη, κατά την οποία ο υπολογιστής αντί να αποθηκεύσει το καινούργιο αρχείο ως καινούργιο, «μπλοκάρει» και το αναγνωρίζει σαν παλιό που ξανανοίχτηκε μόλις, σαν ανάμνηση δηλαδή. Κι έτσι, ενώ εμείς θα έπρεπε να αισθανόμαστε πως κάτι συμβαίνει αυτή τη στιγμή για πρώτη φορά, μας δίνεται η εντύπωση πως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν και το ξαναζούμε ίδιο και απαράλλαχτο πάλι.

Οι ψυχολόγοι πάλι διαχωρίζονται σε 2 απόψεις.
Οι πιο ορθολογιστές, επεξηγούν το Deja vu ως μια αστραπιαία ανακάλεση κάποιας ξεχασμένης μνήμης, που όμως δεν είναι ίδια και απαράλλαχτη με αυτήν που ζούμε την στιγμή εκείνη, αλλά έχει κάποια κοινά γνωρίσματα εκ των οποίων κάποιο «ξύπνησε» την ξεχασμένη μνήμη. Δίνω ένα παράδειγμα για να εξηγήσω: ας υποθέσουμε ότι κάποτε πριν πολλά χρόνια, είχατε πάει μια βόλτα στην εξοχή και είδατε ένα δέντρο το οποίο δεν είχατε ξαναδεί και το οποίο σας εντυπωσίασε ιδιαίτερα λόγω των μεγάλων μωβ λουλουδιών του. Σύντομα όμως η μνήμη αυτή ξεχάστηκε και μετά από πολλά χρόνια, δεν είστε πλέον σε θέση να θυμηθείτε αυτό το συμβάν καθόλου. Και τυχαίνει να ξαναπάτε μια βόλτα στην εξοχή και να δείτε και πάλι ένα ίδιο δέντρο ή παρόμοιο… αστραπιαία ο νούς ανακαλεί την ξεχασμένη μνήμη, τόσο όμως βίαια που αντί να θυμηθείτε το παλαιότερο συμβάν, να το μπερδέψετε με το παρόν. Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί κιαν το δέντρο αυτό μοιάζει καταπληκτικά με κάποιο δέντρο που είδατε σε όνειρο το οποίο όμως έχετε ξεχάσει.
Η δεύτερη άποψη των ψυχολόγων είναι λίγο λιγότερο ορθολογιστή, και αφήνει κάποια «παραθυράκια» ανεξήγητου. Μερικοί ψυχολόγοι δεν απορρίπτουν το ενδεχόμενο του να δρα προφητικά το ένστικτο κατά την διάρκεια του ύπνου και να εκφράζεται με όνειρα. Έτσι, επεξηγούν το φαινόμενο του Deja vu ως μια στιγμιαία ανάκληση προφητικού ονείρου που είχε ξεχαστεί. Αυτή η άποψη συμφωνεί με μια από τις απόψεις των αποκρυφιστών.

Οι μυστικιστές απορρίπτουν κάθετα την επιστημονική άποψη, δέχονται μέρος της ψυχολογικής αλλά το συμπέρασμα είναι άλλο. Ίσως όλοι έχουμε συχνά ακούσει ότι το Deja vu είναι ξεχασμένη μνήμη παλαιότερης ενσαρκώσεως η οποία ανακλήθηκε χάρη σε κάποιο ερέθισμα. Αυτό όμως φυσικά προϋποθέτει ότι όντως ζούμε παραπάνω από μια ζωές.

Σίγουρα βρίσκονται «κενά» και στις 3 θεωρίες. Προσωπικά τουλάχιστον δεν μπορεί καμία να με ικανοποιήσει απόλυτα. Από προσωπική εμπειρία αλλά και από όσα έχω ακούσει και διαβάσει για ανθρώπους που είχαν κάποιο εντυπωσιακό Deja vu, παρατηρώ ότι οι θεωρίες, άλλοτε αποδεικνύονται σωστές και άλλοτε παντελώς λανθασμένες. Θα δώσω μερικά παραδείγματα:
1- Μια κυρία κάποτε επισκέφτηκε ένα σπίτι σε μια πόλη την οποία δεν είχε ξαναβρεθεί. Την στιγμή ακριβώς που πάτησε το πόδι της μέσα στο σπίτι, αισθάνθηκε να γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια την διαρρύθμισή του σε όλα τα δωμάτια. Το εντυπωσιακό είναι πως η κυρία είχε δίκιο. Ήξερε ακριβώς που βρίσκονταν το κάθε τι, την διακόσμηση των δωματίων που δεν είχε ακόμα επισκεφτεί κλπ. Αυτόματα η επιστημονική θεωρία απορρίπτεται… η ψυχολογική δεν μπορεί να αποκλειστεί απόλυτα παρόλο που η κυρία ορκίζεται πως δεν έχει ξαναβρεθεί σε αυτό το σπίτι σε όλη της την ζωή. Η μυστικιστική θεωρία απορρίπτεται επίσης αμέσως για τον μοναδικό λόγο του ότι το κτίσμα δεν ήταν πάνω από 30 ετών και η κυρία τουλάχιστον 50 ετών (το σπίτι δηλαδή χτίστηκε τουλάχιστον 20 χρόνια μετά την γέννηση της κυρίας).
2- Ένα αγοράκι μόλις 7 ετών, όπως και η κυρία στο προηγούμενο παράδειγμα, επισκέφτηκε με τους γονείς του ένα μεσαιωνικό κάστρο σε μια χώρα την οποία δεν είχε ξαναπάει. Και πάλι όπως η κυρία, την στιγμή που βρέθηκε στην κεντρική πόρτα του κάστρου, έδειξε να γνωρίζει με εντυπωσιακές λεπτομέρειες ολόκληρο το κάστρο, παρόλο που τα δωμάτιά του αριθμούνταν σε αρκετές δεκάδες. Το αγοράκι, εάν εξαιρέσουμε κάποια λάθη ως προς την διακόσμηση των δωματίων, γνώριζε το που βρισκόταν ποιο δωμάτιο άριστα. Και πάλι η επιστημονική θεωρία απορρίπτεται, η ψυχολογική απορρίπτεται επίσης μιας και οι γονείς του παιδιού αποκλείουν την περίπτωση του να έχει ξαναέρθει το αγόρι σε αυτό το κάστρο, όπως και σε οποιοδήποτε άλλο κάστρο… μας απομένει λοιπόν η μυστικιστική. Εάν όμως απορρίψουμε την πίστη στις μετενσαρκώσεις, τότε το συμβάν δεν μπορεί να εξηγηθεί.
3- Μια νεαρή κοπέλα κάθεται παρέα με τους φίλους και τις φίλες της σε ένα πάρκο. Ενώ συζητούν ανέμελα γελώντας, η κοπέλα ξαφνικά δηλώνει σοβαρά ότι «το έχω ξαναδεί αυτό, το θυμάμαι πολύ καλά… σε λίγο θα έρθει ο ΄τάδε΄ και έχει κουρευτεί πολύ αστεία…». Πραγματικά, μετά από λίγα λεπτά, εμφανίζεται ο ΄τάδε΄ με ένα όντως πολύ αστείο κούρεμα. Η κοπέλα δεν μπορεί να το εξηγήσει καθόλου. Κανείς δεν γνώριζε ότι θα έρθει ο ΄τάδε΄ να τους βρει ούτε ότι έχει κουρευτεί, μιας και το αποφάσισε μόλις λίγες ώρες νωρίτερα. Η επιστημονική θεωρία και πάλι απορρίπτεται, η ψυχολογική επίσης, η μυστικιστική επίσης… η μόνη που μπορεί ίσως να το εξηγήσει, είναι η ψυχολογική που συμφωνεί με τους αποκρυφιστές.

Παρατηρώντας τα Deja vu μικρών παιδιών θα δούμε ότι πολλά είναι εκείνα που μπορούν να επιβεβαιώσουν την μυστικιστική θεωρία, ενώ αντίθετα οι ενήλικες στο σύνολό τους, παρουσιάζουν κυρίως Deja vu τα οποία μπορούν να εξηγηθούν είτε με την ψυχολογική είτε με την επιστημονική θεωρία. Μια «μερίδα» έφηβων και ανθρώπων τρίτης ηλικίας παρουσιάζουν συχνά Deja vu που μπορούν να υποστηρίξουν την «προφητική» θεωρία. Η ηλικία του ανθρώπου σίγουρα επηρεάζει την λειτουργία του εγκεφάλου όπως και των συναισθημάτων. Μήπως επηρεάζει και το φαινόμενο Deja vu;

Τα παραδείγματα θα μπορούσαν να συνεχίζουν για πολλές σελίδες. Ο σκοπός που ανέφερα αυτά τα τρία είναι για να δείξω ότι η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Φυσικά και υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα τα οποία μπορούν εύκολα να επιβεβαιώσουν την επιστημονική θεωρία. Υπάρχουν όμως και άλλα τόσα που θα επιβεβαιώσουν την ψυχολογική και την μυστικιστική. Το συμπέρασμα λοιπόν για μένα είναι ότι όλες οι θεωρίες είναι εξίσου έγκυρες μα και εξίσου απορριπτέες. Το κάθε γεγονός θα πρέπει να εξεταστεί μεμονωμένα και όχι να εξετάζονται όλα μαζί σαν σύνολο.