Class Of The Titans Review

• Features: 720p Dolby Digital 5.1 co-op
• Αριθμός παικτών: 1-2
• PEGI: 16+
• Genre: Action, Hack 'n' Slash
• Ανάπτυξη: Bandai
• Εκδότης: Namco Bandai
• Διάθεση: Atari Hellas
• Ημ. Έκδοσης: 2010-05-28
• Επίσημο Site
• Άλλες πλατφόρμες: Xbox 360

Είναι κοινό μυστικό ότι τα παιχνίδια που βασίζονται σε ταινίες πολύ σπάνια είναι αξιόλογα. Είναι πολύ σημαντικό να βγουν στα ράφια των καταστημάτων μαζί με τις ταινίες, αλλά το περιεχόμενό τους ελάχιστα -όπως φαίνεται- απασχολεί τις εταιρίες παραγωγής. Μάλλον, τις περισσότερες φορές τέτοια παιχνίδια στοχεύουν περισσότερο στο κοινό που θα τα αγοράσει για να τα "στολίσει" το δωμάτιό του μαζί με τα μπρελόκ και τις κούπες της αγαπημένης του ταινίας, πάρα στο κοινό που θα τα τοποθετήσει στην κονσόλα ή στο PC του για να δει τι μπορεί να τους προσφέρει. Η ποιότητα της ταινίας Clash of Titans είναι υπό συζήτηση (39% στο metacritic), αλλά έβγαλε και με το παραπάνω τα χρήματα που δαπανήθηκαν για αυτήν. Έτσι, ανακοινώθηκε τοsequel της ταινίας, ενώ η εταιρεία παραγωγής αποφάσισε τελικά να εκδώσει το παιχνίδι που βασίζεται στην ταινία, έστω και λίγο αργοπορημένα.

Το Clash of Titans έχει μερικές ιδέες που είναι κάπως ενδιαφέρουσες...στα χαρτιά, αλλά η εκτέλεση είναι προβληματική. Το παιχνίδι είναι άκρως επαναλαμβανόμενο και βαρετό, ενώ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τον ανταγωνισμό, ο οποίος το σβήνει από το χάρτη.

Ένα κακό hack 'n' slash: Η δομή

Το Clash of Titans της Namco Bandai είναι ένα hack ’n' slash, η δράση του οποίου εξελίσσεται σε κεφάλαια. Η υπόθεση είναι αδιάφορη και δεν γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια από το παιχνίδι να μας βάλει στο κλίμα του, αφού τα cut scenes απέχουν πολύ μεταξύ τους και είναι "ρηχά" και προχειροφτιαγμένα. Στην αρχική περιοχή κάθε κεφάλαιου υπάρχουν NPCs, οι οποίοι μας αναθέτουν διάφορες αποστολές. Τις περισσότερες φορές μόνο ένας από τους NPCs έχει κάποιο quest για εμάς και σχεδόν όλα τα quests μας στέλνουν στην ίδια περιοχή για να αντιμετωπίσουμε μια συγκεκριμένη ομάδα εχθρών κα στη συνέχεια να γυρίσουμε πίσω.

Σε άλλα quests οι εχθροί αλλάζουν, σε άλλα μένουν ίδιοι και αλλάζει, απλά, ο αριθμός τους. Το παιχνίδι περιέχει 80 και πλέον quests, αλλά πολλά από αυτά είναι πανομοιότυπα, ενώ η κλιμάκωση μεταξύ τους είναι ανύπαρκτη.

Σκοτώνοντας τέρατα ξανά και ξανά: Tο gameplay
Στη διάθεσή μας έχουμε δύο επιθέσεις με το σπαθί μας, μία γρήγορη και μία δυνατή. Υπάρχουν κάποια combos τα οποία επιτρέπουν να συνδυάσουμε τις επιθέσεις αυτές, αλλά από τη στιγμή που κανένα από αυτά δεν είναι πιο αποτελεσματικό από το button mashing ή, ακόμα καλύτερα, από τη χρήση απλά δυνατής επίθεσης στα μεγαλύτερα τέρατα και της γρήγορης στα μικρότερα, δε βλέπουμε γιατί να ασχοληθεί κάποιος μαζί τους. Επίσης, υπάρχουν και κάποια QTE, τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να κλέψουμε τα όπλα των αντιπάλων μας και να τους χτυπήσουμε. Τα QTE είναι άκρως επαναλαμβανόμενα και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να χτυπήσουμε όποιο κουμπί επιθυμούμε όταν δούμε την κατάλληλη ένδειξη στην οθόνη.

Το καλό της υπόθεσης είναι ότι τα όπλα των εχθρών που κλέβουμε μένουν στην κατοχή μας, τα οποία μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε πατώντας τον Κύκλο (ή το B στο χειριστήριο του 360). Στο Clash of the Titans προσφέρονται περισσότερα από 80 όπλα, τα οποία χωρίζονται σε 12 κατηγορίες. Τα όπλα αυτά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε μόνο όταν η ειδική μπάρα έχει αρκετή ενέργεια, ενώ μπορούμε να εναλλάσσουμε γρήγορα τέσσερα από αυτά με την βοήθεια του ψηφιακού σταυρού.

Οι επιθέσεις με τα sub weapons έχουν πολύ μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι σε ορισμένους αντιπάλους ενώ, αντίστροφα, τα απλά όπλα είναι σχεδόν άχρηστα απέναντί τους. Έτσι, μιας και το παιχνίδι έχει πάρα πολλά όπλα, θα βρεθούμε να παγώνουμε τη δράση για να ψάξουμε από το inventory ποιο όπλο είναι το πιο κατάλληλο για κάθε δεδομένη στιγμή. Η δομή του παιχνιδιού καθιστά την όλη διαδικασία ακόμα πιο βαρετή, αφού μας υποχρεώνει να χτυπάμε πιο αδύναμους αντιπάλους με απλές επιθέσεις, ώστε να γεμίσουμε τη μπάρα, που με τη σειρά της μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα sub weapons στους δυνατότερους αντιπάλους. Τα sub weapons μπορούν να αναβαθμιστούν ώστε να γίνουν πιο ισχυρά, να καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια και να αποκτήσουν νέες ικανότητες.
Το σύστημα αναβάθμισης αυτών των όπλων δεν είναι το καλύτερο δυνατό, αφού η κάθε κατηγορία διαθέτει τους δικούς του πόντους εμπειρίας, οι οποίοι αποκτώνται από τα QTE που εκτελούμε στους αντίστοιχους αντιπάλους. Έτσι, για να βελτιώσουμε το τόξο μας πρέπει να βρούμε τους τοξότες και να προσέξουμε να μην τους σκοτώσουμε πριν κάνουμε το QTE που θα μας χαρίσει πόντους εμπειρίας, για να βελτιώσουμε το τσεκούρι μας πρέπει να πάμε στους αντίστοιχους αντιπάλους και ούτω κάθε εξής. Αν η παραπάνω διαδικασία ακούγεται κάπως βαρετή και κουραστική, αυτό οφείλειται στο ότι έτσι είναι!. Και το χειρότερο όλων εντοπίζεται στο ότι όταν τα όπλα τελικά αναβαθμιστούν, δε μπορούμε να πούμε ότι η όλη αυτή η χρονοβόρα διαδικασία άξιζε τον κόπο. Το Clash of Titans παρουσιάζει και κάποιες αμυδρά διαφορετικές αποστολές, όπου δεν έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τα sub weapons, ενώ υπάρχουν και quests, στα οποία δεν μπορούμε καν να επιτεθούμε και έτσι πρέπει να περιμένουμε τους αντίπαλους που μας κυνηγούν, να κουραστούν και να μείνουν ευάλωτοι στα QTE.

Δεν καταλαβαίνουμε πως η ομάδα ανάπτυξης σκέφτηκε αυτά τα πράγματα, αλλά αυτές οι αποστολές είναι ακόμα χειρότερες και πιο βαρετές σε σχέση με τις "κανονικές". Σε πολλές αποστολές μας βοηθάει κάποιος από τους NPCs, ενώ υπάρχει η δυνατότητα ένας δεύτερος παίκτης να χειριστεί το χαρακτήρα αυτό. Δε θα λέγαμε όμως ότι το co-op προσθέτει κάτι στο παιχνίδι, από τη στιγμή που το gameplay δεν είναι, έτσι και αλλιώς, διασκεδαστικό.

Μία γενιά πίσω: Ο τεχνικός τομέας
Τεχνολογικά, το Clash of the Titans θα μπορούσε να ανήκει στην προηγούμενη γενιά παιχνιδιών, ενώ όπως προαναφέραμε τα cut scenes είναι εμφανώς προχειροφτιαγμένα και δεν συγκρίνονται με αυτά που προσφέρει ο ανταγωνισμός. Το art direction είναι εντελώς αδιάφορο, χωρίς να έχει κάτι το αξιοπρόσεκτο, ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος είναι κάτω του μετρίου και του λείπουν οι λεπτομέρειες που έχουμε συνηθίσει σε ανάλογα παιχνίδια. Το animation των χαρακτήρων είναι απότομο και άκομψο, κάτι που γίνεται ακόμα πιο προφανές στα cut scenes, ενώ παράλληλα τα οπτικά εφέ είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Το voice over είναι μέτριο, ενώ και το lip sync παρουσιάζει προβλήματα. Ομορφιές δηλαδή...

Συμπεράσματα
Το Clash of Titans είναι ένα παιχνίδι το οποίο, όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, εξ αρχής αναπτύχθηκε με χαμηλά standards ποιότητας, ίσα-ίσα για να εκμεταλλευθεί το όνομα της ταινίας. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το παιχνίδι της Namco είναι μεγάλο σε διάρκεια, κάτι που συμβαίνει χάρη στην απόφαση των προγραμματιστών να το γεμίσουν με αποστολές–κλώνους. Μαρτύριο διαρκείας δηλαδή... Επίσης, η ομάδα ανάπτυξης θεώρησε καλό να προσπαθήσει να καλύψει την αδυναμία δημιουργίας ενός ενδιαφέροντος συστήματος μάχης, προσθέτοντας πολλά όπλα.



Τελικά, όμως, η ενσωμάτωση των όπλων αυτών στο gameplay ζημιώνει το τελικό σύνολο, αφού η διαδικασία επιλογής και δοκιμής των όπλων διακόπτει τη ροή των μαχών και τελικά δεν έχει κάτι να προσφέρει. Το Clash of Titans, με ανταγωνιστές όπως τα Bayonetta και God of War III, δεν έχει θέση στην αγορά, ενώ ανεξαρτήτως γενιάς συστημάτων, είναι πολύ δύσκολο να σκεφτούμε ένα hack 'n' slash που να είναι χειρότερο ή, έστω, να βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το πόνημα της Namco. Αποφύγετέ το χωρίς δεύτερη σκέψη.